Nowe strategie mające na celu zwiększenie efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla dzieci są w trakcie opracowywania przez Ministerstwo Edukacji Narodowej. Zmiany te są odpowiedzią na wyniki dwuletniego projektu badawczego przeprowadzonego na Uniwersytecie Śląskim.

Końcowe spotkanie dotyczące projektu o nazwie „Model Wsparcia Międzysektorowego” miało miejsce w poniedziałek w Muzeum Śląskim w Katowicach. Głównym celem badania było opracowanie mechanizmów wsparcia w trzech kluczowych sektorach: edukacji, opieki zdrowotnej i pomocy społecznej. Wyniki tego projektu mają na celu stworzenie nowych rozwiązań systemowych, które podniosą jakość i dostępność wsparcia oferowanego dzieciom i ich rodzinom w ich najbliższej okolicy.

Izabela Ziętka, podsekretarz stanu w MEN, wyjaśniła, że szkoły otrzymają niezbędne narzędzia do oceny problemów dziecka. Wspomniała również, że duży plan dotyczący wsparcia psychologiczno-pedagogicznego w edukacji jest już prawie gotowy i zostanie przedstawiony na początku maja.

Podsekretarz stanu w MEN Paulina Piechna-Więckiewicz zaznaczyła, że wyniki pilotażu są już dostępne, a także współpraca z związkami zawodowymi w przygotowaniu standardów pracy dla psychologów, między innymi w przedszkolach i szkołach. Program ma na celu umożliwienie szkołom i przedszkolom natychmiastowej reakcji na potrzeby dzieci, dzięki posiadaniu odpowiednich narzędzi do szybkiej oceny problemów dziecka jeszcze przed ich rozwinięciem się lub przeobrażeniem w zaburzenie.

Ministerstwo planuje również zmianę systemu kwalifikacji wsparcia dla dzieci i młodzieży. Obecnie wsparcie jest przyznawane na podstawie rodzaju niepełnosprawności, co specjaliści uznają za nieskuteczne i niesprawiedliwe. Profesor Zenon Gajdzica, koordynator projektu i dziekan Wydziału Nauk Społecznych UŚ, wyjaśnił, że opracowany został model trzech poziomów wsparcia, które będą przyznawane dzieciom, uczniom oraz ich rodzinom, zależnie od stopnia i rodzaju potrzeb.

Zmiany zakładają także zapewnienie, aby nauczyciele nie byli obarczani zadaniami psychologów, choć oczekuje się od nich reakcji na problemy. Głównym celem jest odciążenie pracowników poradni psychologiczno-pedagogicznych, a jednocześnie zachęcenie psychologów do pracy w szkołach.

Projekt objął swoim zasięgiem 36 powiatów i około 31 tysięcy dzieci i uczniów. Uczelnie wykorzystały stworzone przez siebie narzędzia do badania, aby na podstawie ich wyników opracować działania wspierające i ocenić skuteczność udzielonego wsparcia.